2 prawo Gossena, nazywane również drugim prawem użyteczności krańcowej, jest koncepcją ekonomiczną, która opisuje sposób, w jaki jednostki konsumenckie dokonują wyborów w celu maksymalizacji swojej użyteczności.
Użyteczność to abstrakcyjne pojęcie odzwierciedlające poziom zadowolenia lub satysfakcji, jaką jednostka osiąga poprzez konsumpcję towarów i usług. Zgodnie z drugim prawem Gossena, aby maksymalizować użyteczność, konsument powinien alokować swoje środki w taki sposób, że użyteczność krańcowa (zmiana w użyteczności wynikająca z dodatkowej jednostki dobra) jest taka sama dla wszystkich dóbr, które konsumuje. Oto bardziej szczegółowe rozważania na ten temat:
1. Zrozumienie użyteczności krańcowej:
Użyteczność krańcowa to pojęcie kluczowe w drugim prawie Gossena. Oznacza ono zmianę w użyteczności spowodowaną dodatkową jednostką dobra lub usługi. Jeśli użyteczność krańcowa dla jednego dobra jest wyższa niż dla innego dobra, oznacza to, że konsument czerpie więcej satysfakcji z konsumpcji pierwszego dobra. Drugie prawo Gossena mówi nam, że konsument powinien dążyć do równości użyteczności krańcowej dla wszystkich dóbr w swoim koszyku.
2. Zakładając różniczkową użyteczność:
Aby bardziej precyzyjnie opisać to prawo, używamy koncepcji różniczkowej użyteczności krańcowej. Mówi ona o tym, że aby maksymalizować użyteczność, stosunek użyteczności krańcowych do cen dóbr powinien być taki sam dla wszystkich dóbr. Inaczej mówiąc, konsument powinien alokować swoje środki w taki sposób, że stosunek marginalej użyteczności do ceny jest taki sam dla wszystkich dóbr w koszyku.
3. Przykład w zastosowaniu praktycznym:
Rozważmy przykład, w którym konsument ma do wyboru trzy dobra: jabłka, banany i pomarańcze. Jeśli marginalej użyteczności z dodatkowej jednostki jabłek wynosi 4, marginalej użyteczności z bananów wynosi 6, a marginalej użyteczności z pomarańczy wynosi 3, to stosunek marginalej użyteczności do ceny powinien być taki sam dla każdego z tych trzech dóbr. Oznacza to, że jeśli cena jednego jabłka wynosi 1 zł, cena jednego banana powinna wynosić 1,5 zł, a cena jednej pomarańczy 0,75 zł, aby zachować równość marginalej użyteczności do ceny.
4. Optymalna alokacja środków:
Konsument będzie dążył do optymalnej alokacji swoich środków, aby maksymalizować swoją użyteczność. W tym kontekście optymalna alokacja oznacza rozdzielenie środków w taki sposób, że nie można uzyskać wyższej użyteczności poprzez przesunięcie ich z jednego dobra do innego przy zachowaniu równości stosunków marginalej użyteczności do ceny.
5. Realne ograniczenia:
Warto zauważyć, że w rzeczywistości istnieją ograniczenia budżetowe, które wpływają na możliwości konsumenta. Konsument musi dokonać wyboru w ramach dostępnych mu środków, co może wprowadzać pewne kompromisy i zmieniać optymalną alokację.
Wnioski
Drugie prawo Gossena jest ważnym narzędziem analizy ekonomicznej, które pomaga zrozumieć, jak konsument podejmuje decyzje zakupowe w celu maksymalizacji swojej użyteczności. Zasada ta wskazuje na konieczność równości stosunków marginalej użyteczności do ceny dla wszystkich dóbr w koszyku. Jednakże w praktyce wiele czynników może wpływać na te stosunki i skomplikować proces podejmowania decyzji zakupowych. Warto również pamiętać, że drugie prawo Gossena jest jednym z wielu narzędzi analizy ekonomicznej i nie zawsze musi być spełniane w rzeczywistym zachowaniu konsumentów.